Kənd uşağı...

Bacımın,qardaşımın,

Dostumun, sirdaşımın

Üzünə öyrəşəntək

Öyrəşdim bu şəhərə.

Gecəsinə, gündüzünə,

Asfalt döşəməsinə, göy üzünə.

Kirəkeş qaldığım ev sahiblərinin

Ay çıxmamış qandırdığı ney üzünə.

Yaxşıların

                çiçək açmış gül üzünə.

Yamanların

                 şaxta vurmuş key üzünə.

Öyrəşdim yaman.

Qorxuram kəndi unutdura mənə

                 Zaman-zaman.

                                (Sərraf Balaxan)